പ്രതിബിംബം
ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ...പിന്നെ നോക്കാൻ മെനക്കെട്ടില്ല...ഹോ ! എന്തുവായിരുന്നു...കിടുങ്ങി വിറച്ചു പോയി...ആ കിടുങ്ങൽ ഇപ്പോഴും മാറിയിട്ടില്ല...ഓർക്കുന്തോറും ഓടി അകലുവാൻ മനസ് വെമ്പുന്നു...ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും...മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും. അകലുംതോറും ആ രൂപം വേട്ടയാടുന്നു - 'അവനെയും, പിന്നെ അവനെയും'
..............................
ചോരയൊലിക്കുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകൾ, നീണ്ട ചെവികൾ, കുന്തംപോലെ കൂർത്ത രണ്ടു കോമ്പല്ലുകൾ, ഒട്ടിയ കവിൾ...മുടി ഉണ്ടായിരുന്നോ...? ഓർക്കുന്നില്ല...അവനു നേരെ നീട്ടിയ കൈവിരലുകളിൽ എല്ലാം നീണ്ട നഖങ്ങൾ മാത്രം. തീക്ഷ്ണമായ ആ നോട്ടം ആരെയും ദഹിപ്പിച്ചു കളയും...വാൽ കണ്ടില്ല...ഫുൾ സൈസ് മിറർ അല്ലായിരുന്നത് കൊണ്ടാകാം വാൽ കാണാഞ്ഞത്...
നല്ല മനോഹരമായി പ്രതിഫലിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ കണ്ണാടിക്കു മുന്നിലും പിന്നിലുമായി ഒരുകാലത്ത്, ഒരു മനസ്സും രണ്ടു ശരീരവുമായി ജീവിച്ച സുഹൃത്തുക്കൾ പരസ്പരം കണ്ട പ്രതിബിംബമായിരുന്നു ആ പേടിപ്പെടുത്തുന്ന രൂപം. രണ്ടാളും കണ്ടത് ഒന്ന് തന്നെ...
അതും ഒരേ സമയം...ഒരേ മനസ്സോടെ. പക്ഷെ ഇത്തവണ ആ മനസ്സിന് ഉടമകൾ അവർ അല്ലായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം.(ആ മനസ്സുകളുടെ സ്പന്ദനം ഒരു കാലത്ത് ഇരുവരും ഒരേ പോലെ അറിഞ്ഞിരുന്നു. ഇന്ന് അവർക്ക് സ്വന്തം മനസ്സ് പോലും അന്യമായിരിക്കുന്നു)
..............................
ചങ്ങാതി നന്നായാൽ കണ്ണാടി വേണ്ടയെന്ന് ഒരു പഴമൊഴി തുടരെ കേട്ടിട്ടുള്ളവരാണ് നമ്മൾ.
ഇന്ന് ആ പഴമൊഴി അന്വർത്ഥമാക്കാൻ എത്രപേർക്ക് കഴിയും. എത്രത്തോളം ആത്മബന്ധം
ഇന്ന് നിലനില്ക്കുന്നു...ഉണ്ടാകാം ഇല്ലെന്നു ഒരിക്കല്ലും പറയുവാൻ എനിക്കാകില്ല...
എന്നാലും.....!!!
ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ...പിന്നെ നോക്കാൻ മെനക്കെട്ടില്ല...ഹോ ! എന്തുവായിരുന്നു...കിടുങ്ങി വിറച്ചു പോയി...ആ കിടുങ്ങൽ ഇപ്പോഴും മാറിയിട്ടില്ല...ഓർക്കുന്തോറും ഓടി അകലുവാൻ മനസ് വെമ്പുന്നു...ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും...മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും. അകലുംതോറും ആ രൂപം വേട്ടയാടുന്നു - 'അവനെയും, പിന്നെ അവനെയും'
..............................
ചോരയൊലിക്കുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകൾ, നീണ്ട ചെവികൾ, കുന്തംപോലെ കൂർത്ത രണ്ടു കോമ്പല്ലുകൾ, ഒട്ടിയ കവിൾ...മുടി ഉണ്ടായിരുന്നോ...? ഓർക്കുന്നില്ല...അവനു നേരെ നീട്ടിയ കൈവിരലുകളിൽ എല്ലാം നീണ്ട നഖങ്ങൾ മാത്രം. തീക്ഷ്ണമായ ആ നോട്ടം ആരെയും ദഹിപ്പിച്ചു കളയും...വാൽ കണ്ടില്ല...ഫുൾ സൈസ് മിറർ അല്ലായിരുന്നത് കൊണ്ടാകാം വാൽ കാണാഞ്ഞത്...
നല്ല മനോഹരമായി പ്രതിഫലിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ കണ്ണാടിക്കു മുന്നിലും പിന്നിലുമായി ഒരുകാലത്ത്, ഒരു മനസ്സും രണ്ടു ശരീരവുമായി ജീവിച്ച സുഹൃത്തുക്കൾ പരസ്പരം കണ്ട പ്രതിബിംബമായിരുന്നു ആ പേടിപ്പെടുത്തുന്ന രൂപം. രണ്ടാളും കണ്ടത് ഒന്ന് തന്നെ...
അതും ഒരേ സമയം...ഒരേ മനസ്സോടെ. പക്ഷെ ഇത്തവണ ആ മനസ്സിന് ഉടമകൾ അവർ അല്ലായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം.(ആ മനസ്സുകളുടെ സ്പന്ദനം ഒരു കാലത്ത് ഇരുവരും ഒരേ പോലെ അറിഞ്ഞിരുന്നു. ഇന്ന് അവർക്ക് സ്വന്തം മനസ്സ് പോലും അന്യമായിരിക്കുന്നു)
..............................
ചങ്ങാതി നന്നായാൽ കണ്ണാടി വേണ്ടയെന്ന് ഒരു പഴമൊഴി തുടരെ കേട്ടിട്ടുള്ളവരാണ് നമ്മൾ.
ഇന്ന് ആ പഴമൊഴി അന്വർത്ഥമാക്കാൻ എത്രപേർക്ക് കഴിയും. എത്രത്തോളം ആത്മബന്ധം
ഇന്ന് നിലനില്ക്കുന്നു...ഉണ്ടാകാം ഇല്ലെന്നു ഒരിക്കല്ലും പറയുവാൻ എനിക്കാകില്ല...
എന്നാലും.....!!!
