" വിശ്വാസം അത് അല്ലെ എല്ലാം " - വളരെ ചുരുങ്ങിയ കാലയളവിനുള്ളില്‍ ജനഹൃദയങ്ങളിലേക്ക് ആഴത്തില്‍ പതിഞ്ഞ ഒരു പരസ്യവാചകം....
എന്നാല്‍ ശരിക്കും എന്താണിത് (പരസ്യത്തെ കുറിച്ചല്ല - എന്‍റെ ചോദ്യം 'വിശ്വാസംയെന്ന സത്യത്തെ' കുറിച്ചാണ്.) ...അതിന്‍റെ ശരിയായ അര്‍ത്ഥം എന്താണെന്ന് പോലും ചിന്തിക്കാന്‍ കഴിയാതെ വെറും യാന്ത്രികമായിപ്പോയോ ഇന്നത്തെ സമൂഹം...(അതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നവരുമാകാം കൂടുതല്‍ ) എന്തുകൊണ്ടോ കണ്ടുമുട്ടുന്ന പലരും പൂര്‍ണതയില്‍ എത്തുന്നതിനു മുന്‍പ് തന്നെ പാതി വഴിയില്‍ എന്നില്‍ നിന്നും യാത്ര അവസാനിപ്പിക്കുന്നു...ഒരു പക്ഷെ തോന്നലാവാം...തെറ്റിദ്ധാരണയുമാവാം...അതുമല്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയ രീതികളിലെ പാകപിഴയുമാകാം.
"വിശ്വാസം" അത് ഒരു അവസ്ഥയായി കാണുന്നതാണ് ശരിയെന്നു എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്...വ്യക്തി ബന്ധങ്ങള്‍ കൂട്ടി ഉറപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടുന്ന വികാരം, അല്ലെങ്കില്‍ വേറിട്ട്‌ ചിന്തിച്ചാല്‍ വൈകാരികത നിറഞ്ഞ തലങ്ങളിലേക്ക് മാറാന്‍ വേണ്ടി വരുന്ന മനസ്സിന്‍റെ സമയക്രമത്തിന്‍റെ അവസ്ഥയുമാകാം "വിശ്വാസം". കാലികമായ മാറ്റങ്ങള്‍ക്കു അടിമപ്പെട്ട മനുഷ്യസമൂഹം ബന്ധങ്ങളുടെ വിലയും ആഴവും ഒരു മന:ശാസ്ത്ര അളവ് കോലില്ലും അളന്നുയെടുക്കാനാകത്ത വിധം മാറ്റിയെഴുതപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു... ചിലപ്പോള്‍ മാറിവരുന്ന സാഹചര്യ സമ്മര്‍ദ്ധങ്ങള്‍ ഒരു കാരണവുമാകാം...മറ്റു ചില ബന്ധങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും മുറിച്ചുമാറ്റുവാനാകാത്ത വിധം ഇഴുകിചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. അത് വിശ്വാസത്തിനു അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണോ അതോ പരസ്പരം "മനസ്സ്" വായിക്കാന്‍ കഴിവുള്ളത് കൊണ്ടോ...?
കാമുകനു കാമുകിയോടുള്ള വിശ്വാസം, ഭര്‍ത്താവിനു ഭാര്യയോടുള്ള വിശ്വാസം, കൂട്ടുകാരിക്ക് കൂട്ടുകാരനോടുള്ള വിശ്വാസം, മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക്‌ മക്കളോടുള്ള വിശ്വാസം - ഇതിന്‍റെയെല്ലാം മൂലാടിസ്ഥാനം വിശ്വാസമെന്ന അവസ്ഥയില്‍ പടുത്തുയര്‍ത്തപെട്ടതാണെങ്കിലും ബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് അനുസൃതമായി അല്ലെങ്കില്‍ സാഹചര്യത്തിന് അനുസൃതമായി മാറുന്നു...മാറ്റപ്പെടുന്നു.
മേല്‍ സൂചിപ്പിച്ച ബന്ധങ്ങള്‍ എല്ലാംതന്നെയും അതിന്‍റെതായ പവിത്രതയില്‍ സംയോജിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്. ചിലത് താല്‍കാലികം...ചിലത് ശാശ്വതം. സങ്കീര്‍ണമായ മനുഷ്യമനസ്സില്‍ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതയെന്നു പ്രവചിക്കുക തന്നെ അസാധ്യം. ചില ബന്ധങ്ങള്‍ വ്യക്തികളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി നിര്‍മ്മിക്കപ്പെട്ട പോലെയാണ്...തന്‍റെ പങ്കാളിയുടെ വികാരങ്ങളിലെ വ്യതിയാനങ്ങള്‍ ചിന്തിച്ചു തീരുന്നതിനു മുന്‍പേ മനസ്സിലാക്കാന്‍ അസാമാന്യ കഴിവ് ഉള്ളവരാണ് അവര്‍.
മറ്റുചിലരാകട്ടെ എത്ര കാലം അടുത്ത് കഴിഞ്ഞാലും തമ്മില്‍ മനസ്സിലാക്കാന്‍ പറ്റാതെ ശ്വാസം മുട്ടിയ പോലെയായിരിക്കും വിചാരങ്ങളും പ്രവര്‍ത്തികളും.
................................... ........................................ .......................................
പറഞ്ഞു വരുന്നത് എന്താണയെന്നു ഞാന്‍ മറന്നു പോയി... അധികം ഒന്നും ആരോടും അടുക്കാത്ത ഞാന്‍ അടുക്കുന്നവരോട് ഒരുവിധം ആത്മാര്‍ഥതയോടെ മാത്രമേ...... നിന്നിട്ടുള്ളൂ.[വെറുതെ....ചുമ്മാ]
(ഇത് ഞാന്‍അല്ലെ പറഞ്ഞത് )... പക്ഷെ അവര്‍ പറയുന്നത് അങ്ങനെ അല്ല...
'നിന്നെ എങ്ങനെയാണ് വിശ്വസിക്കുക... ' ?
'നീ പറയുന്നത് ഒന്നും വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല... '
'നീ ആത്മാര്‍ഥമായിട്ട് ആണോ കൂടെ നില്‍ക്കുന്നത്...' ?
.......................... ........................ .......................... .......................... .....................
വിശ്വാസം - അത് അല്ലെ എല്ലാം....? ഇത് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിയാതെ ഓര്‍ക്കും ....
എന്താണ് ഈ "വിശ്വാസം" ?
എന്താണ് ഈ "ആത്മാര്‍ഥത " ?
എന്‍റെ തെറ്റോ... ഞാന്‍ ചിന്തിക്കുന്നതോ തെറ്റ്...?
എനിക്ക് ഇതേ വരെ മനസ്സിലായിട്ടില്ല...
No comments:
Post a Comment